Iets over de geschiedenis en het karakter van de gemeente
Op 20 september 1987 werd onze gemeente gesticht. De naam van de gemeente luidde toen nog Baptistengemeente Driebergen e.o. Op de naamswijziging komen we nog terug. Laten we eerst kijken naar het prille begin van de gemeente. We hebben 20 september 1987 genoemd als stichtingsdatum. Toen werd de eerste samenkomst gehouden. De dienst werd geleid voor ds. H.G. Boskamp, voorganger van de Baptistengemeente Ede en br. H.W. Hoddenbagh, een van de initiatiefnemers. Het koor van de Baptistengemeente Utrecht-Noord verleende zijn medewerking. Beide genoemde gemeenten hebben een rol gespeeld bij de oprichting van onze gemeente. De komst van de Baptistengemeente in Driebergen was een gebedsverhoring. Leden van een “Er is Hoop” werkgroep (denk aan de grote evangelisatieactie “Er is Hoop” in het begin van de tachtiger jaren van de vorige eeuw), deelnemers aan een bijbelstudiegroep over Gods Heilsplan en bezoekers van de diensten in de Brandpuntkapel hadden elkaar gevonden. De gemeente kwam samen in cultureel centrum Champ’Aubert in Driebergen, een mooie verbouwde boerderij, waarin zelfs een doopvont gemaakt was. Op 24 september 1989 werd de gemeente officieel geïnstitueerd. In 1993 verhuisde zij naar het Revius Lyceum in Doorn aangezien het gebouw in Driebergen te klein werd. Niet lang daarna werd besloten de naam van de gemeente aan te passen. Dat voorkwam ook verwarring omdat een klein groepje gemeenteleden was achtergebleven in Champ’Aubert, waar zij nog een korte tijd als Baptistengemeente Driebergen-Rijsenburg functioneerden.
Inmiddels is de gemeente opnieuw verhuisd, in 2017. Het Revius Lyceum werd gerenoveerd en zou na de renovatie niet meer geschikt zijn voor onze samenkomsten. Na een jaar intensief speurwerk naar een andere locatie is een nieuw onderkomen gevonden in Sport- en Cultuurcentrum De Binder in Leersum. Onze eerste dienst daar was op zondag 4 juni 2017. De officiële feestelijke opening vond plaats op 24 september 2017. Op laatstgenoemde datum memoreerden we ook het 30-jarig bestaan van onze gemeente. Ds. Gorsira preekte toen over Johannes 6:60 t/m 69, onder de titel “Gewoon maar doorgaan…”. Omdat de plaatsnaam “Doorn” in de naam van de gemeente na de verhuizing niet meer passend was heeft de gemeente besloten de naam te wijzigen in Baptistengemeente De Wijnrank.
We keren terug naar het jaar 1992. In dat jaar sloot de gemeente zich aan bij de Broederschap van Baptistengemeenten in Nederland. In 2001 besloot de gemeentevergadering in meerderheid de Broederschap weer te verlaten. De gemeente is nu niet aangesloten bij een landelijk verband. Dat betekent niet dat wij ons niet verbonden weten met alle christenen die willen vasthouden aan de waarheid van Gods Woord. In dat verband is het goed erop te wijzen dat de ontwikkelingen van onze gemeente niet losgezien kunnen worden van de ontwikkelingen in christelijk Nederland. Daarvan zijn wij ons steeds meer bewust geworden. Wij maken ons met velen zorgen over het feit dat er geleidelijk aan in christelijk Nederland (en daarbuiten) verschuivingen optreden, die ons waakzaam moeten maken ten aanzien van het koers houden door de eigen gemeente. Die verschuivingen komen tot uitdrukking in het minder vanzelfsprekend aanvaarden van het Schriftgezag. Dit leidt tot grotere openheid voor on-Bijbelse leringen en praktijken. Die hebben hun weerslag op de prediking, de eredienst, het onderwijs, de pastorale praktijk en de ethische vragen die daarin aan de orde komen. Inzet van de gemeente is vanaf het begin geweest vast te houden aan het gezag van Gods Woord op alle terreinen van het leven. Wij hebben een warm hart voor het volk en het land van Israël, dat de steun en voorbede van de gemeente nodig heeft. Onze gemeente heeft het verlangen om de wil van Christus te doen in alle facetten van het bestaan, gezamenlijk als gemeente en individueel, ieder op zijn of haar plaats. De liefde van Christus dringt ons om God met hart en ziel te dienen, om elkaar lief te hebben en om als Zijn gezanten Zijn genade te laten zien en te verkondigen in de wereld om ons heen.
We pakken opnieuw nog even de draad van de geschiedenis op. Op 1 september 1996 is de eerste eigen voorganger aan de gemeente verbonden, ds. Maarten Ezinga, voorheen baptistenpredikant in respectievelijk Middelburg en Andijk-Enkhuizen. Met een eigen voorganger kon er meer structuur komen in de prediking en het onderwijs in de gemeente. Wij zijn dankbaar voor de trouw en toewijding van br. Ezinga in ons midden. Hij heeft steeds pal gestaan voor de waarheid van Gods Woord. Zeer velen zijn onder zijn bediening gezegend. We mochten een periode van grote groei doormaken. Helaas zijn we als gemeente in de jaren 2002 en 2003 door een diep dal gegaan toen na een verdrietig conflict een groot aantal gemeenteleden ons verliet om in Wijk bij Duurstede een gemeente te vormen. (In 2021 is de band tussen beide gemeenten gelukkig weer genormaliseerd). Toch mogen we dankbaar zijn voor veel zegen in ons midden. Na het uiteengaan van broeders en zusters mochten we ook weer groei zien. Het thema voor de dienst op 30 september 2007, waarin wij stil stonden bij het twintigjarig bestaan van de gemeente was: “Tel uw zegeningen”. In september 2010 heeft br. Ezinga na veertien jaar zegenrijke arbeid zijn taak als voorganger in onze gemeente neergelegd.
Kort daarna, in oktober 2010, heeft ds. Michael Gorsira het beroep aanvaard dat de raad op hem heeft uitgebracht. Zijn bevestiging en intrede vonden plaats op zondag 9 oktober 2011. Daarvóór was hij predikant in Lemmer, Appingedam en Delfzijl en consulent in Assen. De Here God heeft hem de genade gegeven om zijn arbeid met kracht en overtuiging in onze gemeente voort te zetten. We zijn de Here dankbaar dat Hij ds. Gorsira als herder en leraar naar onze gemeente heeft geleid. Met zijn realistische prediking, bemoedigende pastoraat en merkbare vruchten van de Geest heeft hij 12 jaar de gemeente als voorganger mogen dienen. Op 12 november 2023 is hij met emeritaat gegaan vanwege arbeidsongeschiktheid.
We zijn en blijven volledig afhankelijk van de zegen van onze Heer. ‘Als de Here het huis niet bouwt, tevergeefs zwoegen de bouwlieden daaraan’ (psalm 127). We zijn dankbaar voor Zijn zorg voor onze gemeente en zien uit naar de weg die Hij in de toekomst met onze gemeente gaat. Laten wij ons volkomen toewijden aan de Heer die beloofd heeft dat Hij Zijn gemeente zal bouwen ‘en de poorten van het dodenrijk zullen haar niet overweldigen’ (Matt. 16:18).